نویسه جدید وبلاگ
خبر آرام در صدایت ریخت، ناگهان شانه‌هات لرزیدندشاخههای گیاهی آهسته، بر گلوی اتاق پیچیدند
پلک‌ها را کلافه و مبهوت، پشت هم باز و بسته می‌کردی
روی مرطوب گونه‌ات آرام قطره‌هایی درشت غلتیدند...
صبح تاریک و سرد بهمن ماه از دهان‌ها بخار می‌آمد
مرده‌ها را به نوبت انگاری توی غسال‌خانه می‌چیدند
دست بی‌اعتنا و سنگینی که مرا روی تخته‌ای می‌شست
چشم‌های غریب و غمگینت پشت دیوارها نمی‌دیدند
مادرم هم نگفت:«فاتی جان...» قسمم هم نداد برگردم
مثل تازه‌عروس‌ها وقتی پیکرم را سپید پوشیدند
بعد از آن دست دیگری آمد پلک سنگین و خیس من را بست
چشم‌های تو دیگر از امروز گریه‌های مرا نمی‌دیدند
زیر سنگینی‌ی لحد انگار دلم از ترس و غصه می‌ترکید
مشتی از خاک‌های بی‌وقفه توی آغوش باد رقصیدند
هی سرت داد می‌زدم:« برگرد! من از این گور سرد می‌ترسم»
گوش‌هایت عجیب کر شده بود حرف‌های مرا نفهمیدند
گریه‌ی تو کلافه‌ام می‌کرد ناله‌هایم بلندتر شده بود
اسکلت‌های پیش‌کسوت‌تر به من و ناله‌هام خندیدند
هق هق تو شدیدتر می‌شد بدنت مثل بید می‌لرزید
مثل سریالهای تکراری ابرها بی‌دلیل باریدند
چون روال همیشگی هرکس سوره‌ای خواند و دور شد از من
دست‌هایی فشرد دستت را... صورتت را سه بار بوسیدند
توی پیراهن سیاه خودت مثل یک تکه ماه می‌ماندی
مردمک‌های خیس و براقت مثل الماس می‌درخشیدند
هم دلم تنگ می‌شود بی‌تو، هم از این گور سرد می‌ترسم
چه کسی گفته مرگ آزادی‌ست؟! زیر این خاک که نخوابیدند!
ظهر متروک و سرد بهمن ماه سایه‌ای روی سنگ می‌لرزید
عقربک‌ها هزار و چندین دور، روی هم مثل باد چرخیدند
مثل هر پنج‌شنبه می‌آیی، من به پایان رسیده‌ام کم کم...
شانه‌های تکیده‌ام اینجا زیر باران و باد پوسیدند
رشت یا ابری است یا باران، مثل نفرین مدام می‌بارد
روی این شهر لعنتی انگار، خاک سنگین مرده پاشیدند...
فاطمه حق وردیان
نویسه جدید وبلاگ
خود را اگرچه سخت نگه داری از گناه
گاهی شرایطی است که ناچاری از گناه
هر لحظه ممکن است که با برق یک نگاه
بر دوش تو نهاده نشود باری از گناه
گفتم : گناه کردم اگر عاشقت شدم...
گفتی تو هم چه ذهنیتی داری از گناه !!
سخت است اینکه دل بکنم از تو ، از خودم
از این نفس کشیدن اجباری ، از گناه
بالا گرفته ام سر خود را اگرچه عشق
یک عمر ریخت بر سرم آواری از گناه
دارند پیله های دلم درد می کشند
نویسه جدید وبلاگ
این دل که دلیل بی سر و سامانیست؛
در سینه ی من کتیبه ایی ساسانیست
تا سلسله ی گیسوی تو قاجار است
اوضاع دو چشم عاشقم اشکانیست
احسان افشاری
